6:00 - 18:30 - codzienna adoracja Najświętszego Sakramentu
8:30 - Koronka do Miłosierdzia Bożego
18:00 - Różaniec i Nabożeństwo Eucharystyczne
(w maju, czerwcu i październiku – przy głównym ołtarzu)
Tak, niech ucichną słowa i pozostanie adoracja. W milczeniu.
Trwając w milczeniu przed Najświętszym Sakramentem, odkrywamy Chrystusa w pełni i realnie obecnego, Jego adorujemy i z Nim obcujemy. Nie doświadczamy Go jednak i nie zbliżamy się do Niego przez zmysły. To wiara i miłość każą nam uznać, że pod postaciami chleba i wina obecny jest Chrystus - Ten, który udziela nam „pełni dobrodziejstw dokonanego przez siebie Odkupienia - Nauczyciel, Dobry Pasterz, najmilszy Ojcu Pośrednik.
Jezus spędzał całe noce na modlitwie, zwłaszcza wówczas, gdy miał podjąć ważkie decyzje. Chrześcijanin, naśladując swego Mistrza i Pana, przyjmuje na modlitwie postawę synowskiej ufności i otwiera swoje serce i dłonie, aby odebrać dar od Boga i podziękować mu za Jego dobrodziejstwa, które otrzymał darmo.
Obcowanie z Chrystusem w milczeniu i kontemplacji nie oddala nas od współczesnych ludzi, ale przeciwnie - uwrażliwia nas i otwiera na ich radości i smutki, rozszerza nasze serca, by mogły ogarnąć cały świat. Uczy nas solidarności z braćmi w człowieczeństwie, zwłaszcza z najmniejszymi, którzy są umiłowanymi Pana. Przez adorację chrześcijanin przyczynia się w tajemniczy sposób do radykalnej przemiany świata i do owocowania Ewangelii.
[Jan Paweł II – List do biskupa Liege]